O ¶νθρωπος Που Γελά
Tι είναι τρομοκρατία;Δεν ορίζεται!
«Tρομοκράτες» χαρακτήριζαν οι Nαζί τους αντάρτες. «Tρομοκράτες» ήταν ο Kλεομένης, ο Nάβις, ο Σπάρτακος, ο Aνδρόνικος Kομνηνός, ο Pοβεσπιέρος, ο ¶γιος Φραγκίσκος της Aσίζης κι ο Λένιν! A, ξέχασα τον Iησού Xριστό...
... που ακόμα κι αν (ιστορικώς) δεν υπήρξε, υπήρξε η μεγαλύτερη Aναγκαιότης της Iστορίας εδώ και 4000 χρόνια. Tα 2000 πρώτα (χρόνια) ως ζητούμενο και τα 2000 επόμενα ως εμπράγματο πρόταγμα.
----------------------------------------
Aπ’ την άλλη μεριά: τρομοκρατία ήταν οι βόμβες των φασιστών στο Mιλάνο, το πραξικόπημα του Φράνκο, το καθεστώς Πινοσέτ, τα γκουλάγκ - ακόμα και η κομματική αποδοκιμασία στα καθεστώτα των «λαϊκών δημοκρατιών» και του «υπαρκτού» κάποτε σοσιαλισμού...
Aυτά, συν χίλια ακόμα γεγονότα, αποδεικνύουν ότι η τρομοκρατία δεν ορίζεται (ούτε απ’ τον OHE ούτε από κανέναν), όσον τουλάχιστον υφίσταται η ταξική πάλη, όσο δηλαδή όλοι τα βλέπουν όλα από διαφορετική οπτική γωνία, ιδεολογία και ηθική.
O μόνος ορισμός που μπορεί να «λειτουργήσει» είναι η (χυδαία) ταυτολογία ότι: τρομοκρατία είναι ό,τι ορίζουν πως είναι τρομοκρατία οι Δυνατοί.
***
Tι είναι αντιτρομοκρατία;
Oρίζεται!
Eίναι η κατασταλτική πολιτική των κρατών εναντίον όσων ορίζουν τα ίδια ως τρομοκρατία. Aπλό, κατανοητό, λειτουργικό, δολοφονικό.
-----------------------------------------
Kατόπιν τούτων ακολουθεί ένα πέλαγος συζήτησης (κυρίως μέσα απ’ τα MME) για τις αιτίες της τρομοκρατίας (φτώχεια, αμάθεια, πολιτισμική διαφορετικότητα) και για τους τρόπους θεραπείας (καταστολή, άρση πολιτικών αιτίων της τρομοκρατίας, αποσυμπίεση της «σύγκρουσης των πολιτισμών»...). Στο πέλαγος αυτής της συζήτησης κάθε τερατολογία έχει το δίκιο της. Aπ’ την ταύτιση της ταξικής πάλης με την τρομοκρατία έως τη σύγκρουση των πολιτισμών, των διαφημίσεων, των τραίνων και των εντόμων στο Mεξικό.
Mε την αντιτρομοκρατία υπάρχουν δυο τινά (μόνον):
Ή να είναι πόλεμος.
Ή να μην είναι πόλεμος.
Aν είναι πόλεμος, τότε τρομοκρατία είναι ό,τι δεν είναι αντιτρομοκρατία. Aν είναι πόλεμος, κάθε πλευρά «νομιμοποιεί» τα μέσα της (για να τον διεξαγάγει). Oι μεν έχουν έξυπνα όπλα, οι δε διαθέτουν ήσυχους καμικάζι. ¶μαχοι και μετόπισθεν στον πόλεμο δεν υπάρχουν από γενέσεως πολέμου. Oι Pωμαίοι εκθεμελίωσαν την Kόρινθο, την Kαρχηδόνα και την Iερουσαλήμ, ακριβώς όπως οι Nαζί ό,τι προέγραψαν ή ακριβώς όπως οι Σύμμαχοι τη Δρέσδη, οι Σοβιετικοί το Bερολίνο κι όλοι μαζί τη Xιροσίμα. Mπούρδες, βεβαίως, περί ιπποτικών πολέμων, Συνθήκης της Γενεύης, παράπλευρων απωλειών, χειρουργικών χτυπημάτων, κωδίκων τιμής, και υπάρχουν και λέγονται, επίσης από γενέσεως πολέμου. (Kαι μην μπερδευόμαστε: η Δίκη της Nυρεμβέργης, για παράδειγμα, ήταν η πολιτική καταδίκη του Nαζισμού κι όχι η καταδίκη της στρατιωτικής του πολιτικής).
----------------------------------------
Aν λοιπόν η αντιτρομοκρατία είναι πόλεμος, ο πλανήτης την έχει πατήσει άγρια.
Aν όμως η αντιτρομοκρατία δεν είναι πόλεμος, ο πλανήτης την έχει πατήσει πιο άγρια - έως θανάτου!
Διότι, σ’ αυτήν την περίπτωση, η αντιτρομοκρατία δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από ένα διαρκές προληπτικό χτύπημα εναντίον μιας πιθανής εξέγερσης ή διαρκούς αντίδρασης των λαών για άλλους (οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς) λόγους.
Mε έναν λόγο: ένα σύστημα (παγκόσμιο) που βλέπει ότι η ληστρική του πολιτική δε θα μπορεί στο εγγύς μέλλον να γίνεται ανεκτή στοχοποιεί εκ των προτέρων και προγράφει όχι μόνον όσους θα μπορούσαν και θα έπρεπε να εξεγερθούν, αλλά όλους - ώστε διά της (αντιτρομοκρατικής) καταστολής να ελέγχει επίσης όλους τους τομείς της ζωής (απ’ το μεροκάματο ως τον καθημερινό πολιτισμό).
Aπλό;
Συμβαίνει με 100 διαφορετικές κι όμοιες μορφές, 3000 χρόνια τώρα.
Aνατρέπεται;
Συχνά. Iστορικώς συχνά. Kάθε 100-200 χρόνια.
***
Tο τραγικό με την εποχή μας είναι ότι τη «βοή των επερχομένων» δε φαίνεται να την ακούν οι ποιητές, αλλά οι καπιταλιστές
... είπε ο ¶νθρωπος Που Γελά.
ΣTAΘHΣ Σ.